Dagverslag 16, 17 mei 2007

Carrion de los Condos-Villadangos del Paramo, 130 km, redelijk vlak parcours, lange rechte stukken door rijk en arm landbouwgebied, prachtig fietsweer.

Na een koude en vochtige nacht gingen we goed aangekleed op pad. De rit van vandaag was een soort 2e tussenrit, onderweg spraken we vooral over de dag van morgen. Daarover uiteraard morgen meer. De tocht voerde ons vandaag richting Leon door het land van Castilie. Omdat er geen camping beschikbaar was hebben we een stukje alternatief gefietst en zodoende kwamen we uit in Villadangos. Het eerste stuk naar Sahagun ging vooral over de N120, een rechte provinciale weg. Na de koffie fietsten we weer gelijk op met de wandelaars (het worden er steeds meer), speciale wegen met looppaden en jonge aanplant van bomen. Kaarsrecht ging het door de akkers naar Mansula de las Mulas alwaar we konden foerageren.

Aan alles kun je merken dat Ad een vogelliefhebber is, hij is niet weg te slaan bij elk ooievaarsnest en heeft dan telkens zijn fototoestel in de aanslag. Ja, ooievaarsnesten te over, ook genieten we van de bloeiende bloemenpracht langs de wegen.

Het laatste stuk, onderlangs Leon, was warm en wat saai. Uitgestorven dorpen, dorre verwaarloosde akkers en weinig te zien. Wellicht waren de woningen in de rotsen ook een uiting van de plaatselijke armoe. Soms was het een wijnkelder, vaak genoeg een woning.
De camping in Villadango was prima en de macaroni met sla ging er weer goed in.

Als laatste van deze dag ging iedereen op zoek naar een steen, als die al niet van huis was meegenomen. Want morgen klimmen we naar de Cruz de Ferro, een simpel ijzeren kruis boven op een boomstam op het hoogste punt (1500 m) van onze camino ( onze weg). Dit markeerpunt werd/wordt gezien als een bemoedigend teken voor de pelgrims dat zij Santiago zouden halen. Symbolisch leggen wij een deel van onze last af door het werpen van een steen op de grote hoop aan de voet van de staak.

Tot de volgende keer.